Dag Dokter

DAG DOKTER, IK BEN FLUITIST

… en ik heb nekpijn . Wat doe ik nu? Eerst even kijken of je wel goed staat. Nekwervel geblokkeerd .
Ben je gespannen? Doe aan sport, doe aan yoga, lekker slapen en een weekje niet spelen. Spierontspanner. Kine. Alles komt goed.

Tot je terug veel speelt… Dan is het rugpijn, frozen shoulder of stramme voeten… Gebrek aan doorzettingsvermogen, geen karakter, geen talent?

Als het aan je techniek ligt kunnen leraars je helpen.

Dokters /hulpverleners kunnen tijdelijk problemen oplossen maar niet de oorzaak, nl je eigen functioneren. Alleen jij zit in jouw lichaam.

Als je een instrument lange tijd intensief bespeelt, wordt het lichaam vaak ongelijkmatig belast: in combinatie met reeds aanwezige houdings-en spanningspatronen ontstaat er dan een Gordiaanse knoop…een hele klus om oorzaak en gevolg te duiden.’.

Als ervaringsdekundige kan ik er van meespreken.

Waarom is een to-the point bewegingseducatie dan geen vast onderdeel van onze beroepsopleiding?

Daar zijn goede redenen voor. Ik noem er enkele:
-Waar moet je beginnen in die uitgestrekte wetenschappen, anatomie, psychologie, biomechanica, neurologie.. ?

-Veel bruikbare informatie zit ” gevangen in ” methoden” Je moet er dan helemaal doorheen om te weten wat voor jou echt relevant is. Dat duurt jaren. Sommige methodes zijn vaak ook nog doorspekt met “opinies”, “mysterie”: je moet dan een “believer” zijn en mensen worden erdoor gepolariseerd.

-Informatie is pas bruikbaar als je ze kan ” voelen” en “belichamen” en als ze kan leiden tot een verandering die je kan vaststellen. Hier wringt het schoentje..

-Informatie dient wetenschappelijk gefundeerd te zijn en mag niet enkel berusten op het proefondervindelijke.

– Er is een verschil tussen feel-good activiteiten en een to-the-point opleiding voor musici. – Musici zien zich niet altijd als “bewegers”.
– Mensen willen quick-fix oplossingen en gaan dan weer hetzelfde doen als voorheen.
…..

– We hebben specifieke fitness en info voor musici meer dan nodig.

Aandacht schenken aan wat we niét willen (klachten), is echter een uitlokkende factor voor het opwekken van klachten.

Leren hoe je ideaal zou kunnen functioneren en daarnaartoe werken is geen “wishful thinking” Maar ook geen quick fix . Gewoontes zijn heel sterk.

Het innerlijk aansturen van beweging via “cues” of instructies bv. ( sta recht, let op je adem,

kijk naar je muziek) .. zorgt samen met een gebrek aan “voelen”, een negatief verwachtingspatroon en zelfbeeld , en een statische visie op houding en beweging, al voor veel spanning en beperking.

Gebrek aan inzicht in beweging kan niet worden gecompenseerd door lessen anatomie.
We moeten kunnen zien hoe beweging driedimensioneel verloopt, precies welke bewegingen, precies waar, wanneer, waarom wel of niet.
Het bespelen van een instrument op hoog niveau vraagt fijnmotoriek, efficientie en coördinatie op hoog niveau, en je hele lichaam is erbij betrokken.
Fijnmotoriek berust ook op een duidelijk kunnen” voelen”.
Dat “voelen” kan je enorm verbeteren via een helder lichaamsbeeld, en via gericht oefenen van beweging in drie dimensies.
Bewegingskwaliteit wordt gevoed door een innerlijke ” beeldenbank”.
Je kan leren hoe je bewegingen, zacht, soepel, vloeiend, licht… kan maken.
Je kan ook leren hoe met je aandacht in jezelf te blijven zodat een hoge efficientie blijvend ondersteund wordt, noem het ” mindfulness” .
Het voeden van inzicht in je “design” door gericht en aandachtig bewegen, verbetert je functioneren aanzienlijk.
Ook de manier waarop je tegen dingen aankijkt speelt een grote rol ( kijk ik kan het toch niet, makkelijk, heerlijk, ik wil dit niet, zalig, niet leuk, …)
We creeren eerder wat we verwachten dan wat we eigenlijk willen.
Onze waarneming stuurt onze reflexen aan en geeft signalen als vlucht-vecht door in 1/25e van een seconde.
Daar kan geen rede meer tegenop. Maar een groter gevoel van ” lekker thuis in jezelf” verandert je basisgevoel zodat angst minder snel komt..
Ook inzichten in biomechanica en zwaartekracht ( wat steunt op wat, welke hefboomsystemen werken, hoe ondersteunen organen je beweging, hoe compenseren beenderen intern de uiterlijke driedimensionele bewegingen.. ) gaan dit proces van bevrijding voeden.

Het samenbrengen van deze inzichten met het musiceren kan leuk én begrijpelijk zijn voor iedereen.
Zo ga je het natuurtalent in jezelf ontdekken. Vooroordelen rond je beperkingen smelten en je komt echt thuis in jezelf.
Bovendien zullen vele klachten verminderen, verdwijnen of nooit opduiken.
Je hebt enkel interesse, aandacht en tijd nodig. En niet bang zijn van bewegen.

Als Body Mapping /Franklin-method teacher wil ik hiertoe alvast een aanzet geven.

Raf De Groote www.rafdegroote.be